Osierocony Świat Dysku

Parę dni temu minęła pierwsza rocznica śmierci Sir Terry'ego Pratchetta, dlatego dziś przypomnienie recenzji, którą rok temu opublikowałam w Magazynie.pl.

12 marca 2015 roku nie zapowiadał się jako szczególnie ważny dzień w historii. Ale to tego dnia Świat obiegła wieść o śmierci Sir Terry’ego Pratchetta. Jesteśmy ubożsi o jednego z najbardziej utalentowanych pisarzy fantasy a Świat Dysku stracił swego twórcę…

Terrry Pratchett przygotowywał nas na swoje odejście od ośmiu lat. Był świadomy, że odmiana Alzheimera na którą choruje jest wyjątkowo ciężka, przez wiele lat walczył o prawo do eutanazji. Czy jednak na coś takiego można się przygotować? Autor z właściwym sobie humorem i optymizmem próbował przybliżyć nam Śmierć – uczynił z niej jedną z głównych postaci Świata Dysku, według wielu fanów jest to jeden z najlepiej wykreowanych bohaterów, bardzo specyficzny, posiadający wielką mądrość ale i mający swoje upodobania.

Pratchett napisał ponad 18 książek nie związanych ze Światem Dysku ( to ponad 40 osobnych  tomów), współpracował między innymi z Neilem Gaimanem przy tworzeniu „Dobrego Omenu”, interesował się astronomią, informatyką, grami komputerowymi, był zapalonym fanem postępu technologicznego. Niezwykle ciężko jest wybrać jedną książkę tego autora aby o niej opowiedzieć, kiedy na serii Świat Dysku wychowało się już miliony czytelników. Jeżeli jeszcze nie czytaliście ani jednej części to serdecznie polecamy! A może wasze dzieci chętnie sięgną po książki Pratchetta?

Niewątpliwie przyciągające wzrok okładki to tylko wstęp to niesamowitego, magicznego Świata Dysku, który leży na grzbietach czterech słoni, stojących na skorupie żółwia – Wielkiego A’tuina. Kolejne części nie są ściśle związanymi ze sobą kontynuacjami a jedynie opowieściami o bohaterach tego fantastycznego świata, choć seria posiada kilka wątków, które Czytelnik może wybrać, jeżeli któraś z postaci szczególnie przypadnie mu do gustu. Możemy czytać między innymi o magach i Rycerzu Rincewindzie, o Śmierci, o Wiedźmach z Lancre czy o Ankh-Morpork czyli o największym mieście Świata Dysku.

Jednak od której części byśmy nie zaczęli istnieje spore ryzyko, że wsiąkniemy na dobre. Poza specyficznym językiem, bogatym i pełnym humoru, to książki Terry’ego Pratchetta mówią o naprawdę  ważnych sprawach, trudnych problemach i ciekawych kwestiach natury filozoficznej. Imiona bohaterów i nazwy miejsc są często aluzjami do ludzi i rzeczy w realnym świecie. Niektórzy bohaterowie są parodiami dobrze znanych postaci takich jak np. Leonardo Da Vinci.

Terry Pratchett w „Kosiarzu” napisał, że: „Jest śmierć i podatki, ale podatki są gorsze, bo śmierć przynajmniej nie trafia się człowiekowi co roku.” Mając nadzieję, że już zdążyli razem z Kosiarzem wypić po lampce brandy przy muzyce Thomasa Tallisa, i że już zapomniał co to podatek żegnamy Terry’ego. Bardzo zasmutkowani.